بررسی تجربیات مادران از چگونگی افشای خبر بد توسط پرسنل بهداشتی درمانی در مورد مرگ و میر جنینی ـ نوزادی

  بررسی تجربیات مادران از چگونگی افشای خبر بد توسط پرسنل بهداشتی درمانی در مورد مرگ و میر جنینی ـ نوزادی     منیژه سرشتی * [1] ، احمد ایزدی [2]     تاریخ دریافت 03/03/1392 تاریخ پذیرش 27/05/1392   چکیده   پیش زمینه و هدف: افشای خبر بد برای والدین در دوره پریناتال به طور ویژه مشکل بوده و بخش مهمی از آموزش و مشاوره با بیمار به حساب می‌آید. این مطالعه با هدف کشف تجربیات مادران با سابقه مرگ و میر و یا ناهنجاری جنینی در دوره پریناتال از افشای خبر بد انجام شده است.   مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه کیفی است که در سال 1391 در شهرکرد انجام شد. این تحقیق با مشارکت 38 نفر از مادران دریافت کننده خبر بد در زمینه مرگ‌ومیر و ناهنجاری در دوره پریناتال (سقط، مرگ داخل رحمی، مرده زایی و ناهنجاری جنینی و مرگ در دوره نوزادی) انجام شد . داده‌ها از طریق مصاحبه باز، جمع‌آوری و با استفاده از روش تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .   یافته‌ها: داده‌های تحقیق از تجربیات مادران از چگونگی و انتظارات آنان از دریافت خبر بد در 5 درون‌مایه نحوه ارتباط، عوامل حمایت کننده، عوامل تسهیل کننده، ویژگی‌های محیطی، و فرد افشا کننده هنگام انتقال خبر بد توسط مشارکت کنندگان بیان شد .   بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه آنچه را که برای مادران هنگام دریافت خبر بد در دوره پریناتال مهم است را مشخص نمود. اگر چه تحقیقات بیشتری در این حوزه مورد نیاز است. ما امیدواریم که یافته‌های این تحقیق بتواند به عنوان یک راهنما جهت ارتباط مؤثر پرسنل بهداشتی درمانی هنگام انتقال خبر بد بکار گرفته شود.   کلید واژه‌ها : خبر بد، تجربیات مادری، مرگ و میر جنینی و نوزادی     مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره یازدهم، شماره هفتم ، پی در پی 48، مهر 1392، ص 555-545     آدرس مکاتبه: شهرکرد، رحمتیه، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، گروه مامایی، تلفن: 09131838438   Email : [email protected]   [1] مربی، عضو هیئت علمی گروه مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت باروری واحد بین الملل دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران (نویسنده مسئول)   [2] استادیار، عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی دانشگاه امام حسین (ع)تهران، ایران